dictatio
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From dictāre, dictō + -tiō.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /dikˈtaː.ti.oː/, [d̪ɪkˈt̪äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /dikˈtat.t͡si.o/, [d̪ikˈt̪ät̪ː͡s̪io]
Noun
[edit]dictātiō f (genitive dictātiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dictātiō | dictātiōnēs |
genitive | dictātiōnis | dictātiōnum |
dative | dictātiōnī | dictātiōnibus |
accusative | dictātiōnem | dictātiōnēs |
ablative | dictātiōne | dictātiōnibus |
vocative | dictātiō | dictātiōnēs |
Descendants
[edit]- → English: dictation
References
[edit]- “dictatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dictatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.