dialektyk

Polish

Etymology

Back-formation from dialektyka.

Pronunciation

• IPA^(key): /djaˈlɛk.tɘk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛktɘk
• Syllabification: dia‧lek‧tyk

Noun

dialektyk m pers

1. (logic, philosophy) dialectician

Declension

Declension of dialektyk

	singular	plural
nominative	dialektyk	dialektycy/dialektyki (deprecative)
genitive	dialektyka	dialektyków
dative	dialektykowi	dialektykom
accusative	dialektyka	dialektyków
instrumental	dialektykiem	dialektykami
locative	dialektyku	dialektykach
vocative	dialektyku	dialektycy

Derived terms

adjective

• dialektyczny

 

adverb

• dialektycznie

 

Related terms

noun

• dialektyka

 

Further reading

• dialektyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dialektyk in Polish dictionaries at PWN