diúl

See also: diül

Irish

Alternative forms

• deol (Kerry)
• diúil (Cois Fharraige)

Etymology

From earlier deol, of which diúl was originally the dative singular, from Old Irish deol, verbal noun of denaid. In Modern Irish, the verb is denominative from the noun.

Pronunciation

• IPA^(key): /dʲuːlˠ/
• (Kerry) IPA^(key): /dʲoːl̪ˠ/ (corresponding to the form deol)

Noun

diúl m (genitive singular diúil)

1. verbal noun of diúl
2. suckling (feeding at the breast)

   Synonym: tál

3. sucking (being fed at the breast)
4. (sex, vulgar) blowjob

   Synonym: séideog

Declension

Declension of diúl (first declension, no plural)

bare forms case singular nominative diúl vocative a dhiúil genitive diúil dative diúl forms with the definite article case singular nominative an diúl genitive an diúil dative leis an diúl don diúl

Derived terms

• fiacail diúil (“milk-tooth”)

Verb

diúl (present analytic diúlann, future analytic diúlfaidh, verbal noun diúl, past participle diúlta)

1. (transitive, intransitive) suckle, suck (especially of babies and young animals)

Conjugation

conjugation of diúl (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	diúlaim	diúlann tú; diúlair†	diúlann sé, sí	diúlaimid	diúlann sibh	diúlann siad; diúlaid†	a dhiúlann; a dhiúlas / a ndiúlann*	diúltar
	past	dhiúl mé; dhiúlas	dhiúl tú; dhiúlais	dhiúl sé, sí	dhiúlamar; dhiúl muid	dhiúl sibh; dhiúlabhair	dhiúl siad; dhiúladar	a dhiúl / ar dhiúl*	diúladh
	past habitual	dhiúlainn / ndiúlainn‡‡	dhiúltá / ndiúltᇇ	dhiúladh sé, sí / ndiúladh sé, s퇇	dhiúlaimis; dhiúladh muid / ndiúlaimis‡‡; ndiúladh muid‡‡	dhiúladh sibh / ndiúladh sibh‡‡	dhiúlaidís; dhiúladh siad / ndiúlaidís‡‡; ndiúladh siad‡‡	a dhiúladh / a ndiúladh*	dhiúltaí / ndiúlta퇇
future		diúlfaidh mé; diúlfad	diúlfaidh tú; diúlfair†	diúlfaidh sé, sí	diúlfaimid; diúlfaidh muid	diúlfaidh sibh	diúlfaidh siad; diúlfaid†	a dhiúlfaidh; a dhiúlfas / a ndiúlfaidh*	diúlfar
conditional		dhiúlfainn / ndiúlfainn‡‡	dhiúlfá / ndiúlfᇇ	dhiúlfadh sé, sí / ndiúlfadh sé, s퇇	dhiúlfaimis; dhiúlfadh muid / ndiúlfaimis‡‡; ndiúlfadh muid‡‡	dhiúlfadh sibh / ndiúlfadh sibh‡‡	dhiúlfaidís; dhiúlfadh siad / ndiúlfaidís‡‡; ndiúlfadh siad‡‡	a dhiúlfadh / a ndiúlfadh*	dhiúlfaí / ndiúlfa퇇
subjunctive	present	go ndiúla mé; go ndiúlad†	go ndiúla tú; go ndiúlair†	go ndiúla sé, sí	go ndiúlaimid; go ndiúla muid	go ndiúla sibh	go ndiúla siad; go ndiúlaid†	—	go ndiúltar
	past	dá ndiúlainn	dá ndiúltá	dá ndiúladh sé, sí	dá ndiúlaimis; dá ndiúladh muid	dá ndiúladh sibh	dá ndiúlaidís; dá ndiúladh siad	—	dá ndiúltaí
imperative		diúlaim	diúl	diúladh sé, sí	diúlaimis	diúlaigí; diúlaidh†	diúlaidís	—	diúltar
verbal noun		diúl
past participle		diúlta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of diúl

radical	lenition	eclipsis
diúl	dhiúl	ndiúl

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “diúl”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “diúl”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “diúl”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024