dewiant

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French déviant.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈdɛ.vjant/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛvjant
  • Syllabification: de‧wiant

Noun

[edit]

dewiant m pers (female equivalent dewiantka)

  1. deviant, pervert
    Synonym: zboczeniec

Declension

[edit]
[edit]
adjective
nouns

Further reading

[edit]
  • dewiant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dewiant in Polish dictionaries at PWN