Jump to content

devocatus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of dēvocō

Participle

[edit]

dēvocātus (feminine dēvocāta, neuter dēvocātum); first/second-declension participle

  1. summoned

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēvocātus dēvocāta dēvocātum dēvocātī dēvocātae dēvocāta
genitive dēvocātī dēvocātae dēvocātī dēvocātōrum dēvocātārum dēvocātōrum
dative dēvocātō dēvocātae dēvocātō dēvocātīs
accusative dēvocātum dēvocātam dēvocātum dēvocātōs dēvocātās dēvocāta
ablative dēvocātō dēvocātā dēvocātō dēvocātīs
vocative dēvocāte dēvocāta dēvocātum dēvocātī dēvocātae dēvocāta

References

[edit]