despicatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /deːs.piˈkaː.ti.oː/, [d̪eːs̠pɪˈkäːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /des.piˈkat.t͡si.o/, [d̪espiˈkät̪ː͡s̪io]
Noun
[edit]dēspicātiō f (genitive dēspicātiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dēspicātiō | dēspicātiōnēs |
Genitive | dēspicātiōnis | dēspicātiōnum |
Dative | dēspicātiōnī | dēspicātiōnibus |
Accusative | dēspicātiōnem | dēspicātiōnēs |
Ablative | dēspicātiōne | dēspicātiōnibus |
Vocative | dēspicātiō | dēspicātiōnēs |
References
[edit]- despicatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- despicatio in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
- “despicatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press