desipientia
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Noun
[edit]dēsipientia f (genitive dēsipientiae); first declension
Declension
[edit]First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dēsipientia | dēsipientiae |
Genitive | dēsipientiae | dēsipientiārum |
Dative | dēsipientiae | dēsipientiīs |
Accusative | dēsipientiam | dēsipientiās |
Ablative | dēsipientiā | dēsipientiīs |
Vocative | dēsipientia | dēsipientiae |
References
[edit]- “desipientia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- desipientia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- desipientia in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016