depraedatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of dēpraedor
Participle
[edit]dēpraedātus (feminine dēpraedāta, neuter dēpraedātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēpraedātus | dēpraedāta | dēpraedātum | dēpraedātī | dēpraedātae | dēpraedāta | |
| genitive | dēpraedātī | dēpraedātae | dēpraedātī | dēpraedātōrum | dēpraedātārum | dēpraedātōrum | |
| dative | dēpraedātō | dēpraedātae | dēpraedātō | dēpraedātīs | |||
| accusative | dēpraedātum | dēpraedātam | dēpraedātum | dēpraedātōs | dēpraedātās | dēpraedāta | |
| ablative | dēpraedātō | dēpraedātā | dēpraedātō | dēpraedātīs | |||
| vocative | dēpraedāte | dēpraedāta | dēpraedātum | dēpraedātī | dēpraedātae | dēpraedāta | |