denmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دینمك.

Pronunciation

• IPA^(key): /dænˈmec/

Verb

denmek (third-person singular simple present denir)

1. (intransitive) passive of demek: to be called

   Kadının köylü kılığına girmiş bir şehir kızı denecek kadar nazlı çehresi, endamı ve duruşu var.

   The woman has a face, figure, and attitude so coy that she could be called a city girl disguised as a villager.

Conjugation

Conjugation of denmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			denmek
impersonal participle	imperfective		denen
	perfective		denmiş
	prospective		denecek
personal participle	non-prospective		dendiğim	dendiğin	dendiği	dendiğimiz	dendiğiniz	dendikleri
	prospective		deneceğim	deneceğin	deneceği	deneceğimiz	deneceğiniz	denecekleri
verbal noun			denme
way of doing			deniş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	denirim	denirsin	denir	deniriz	denirsiniz	denirler
		imperfective	deniyorum	deniyorsun	deniyor	deniyoruz	deniyorsunuz	deniyorlar
	past	perfective	dendim	dendin	dendi	dendik	dendiniz	dendiler
		imperfective	deniyordum	deniyordun	deniyordu	deniyorduk	deniyordunuz	deniyorlardı (or deniyordular)
	future		deneceğim	deneceksin	denecek	deneceğiz	deneceksiniz	denecekler
inferential	perfective		denmişim	denmişsin	denmiş	denmişiz	denmişsiniz	denmişler
	aorist		denirmişim	denirmişsin	denirmiş	denirmişiz	denirmişsiniz	denirlermiş (or denirmişlar)
	imperfective		deniyormuşum	deniyormuşsun	deniyormuş	deniyormuşuz	deniyormuşsunuz	deniyorlarmış
conditional	simple		densem	densen	dense	densek	denseniz	denseler
	perfective		denseydim	denseydin	denseydi	denseydik	denseydiniz	denseydiler
optative			deneyim	denesin	dene	denelim	denesiniz	deneler
progressive			denmekteyim	denmektesin	denmekte	denmekteyiz	denmektesiniz	denmekteler
necessitative			denmeliyim	denmelisin	denmeli	denmeliyiz	denmelisiniz	denmeliler
imperative				den	densin		denin	densinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	denir miyim?	denir misin?	denir mi?	denir miyiz?	denir misiniz?	denirler mi?
		imperfective	deniyor muyum?	deniyor musun?	deniyor mu?	deniyor muyuz?	deniyor musunuz?	deniyorlar mı?
	past	perfective	dendim mi?	dendin mi?	dendi mi?	dendik mi?	dendiniz mi?	dendiler mi?
		imperfective	deniyor muydum?	deniyor muydun?	deniyor muydu?	deniyor muyduk?	deniyor muydunuz?	deniyorlar mıydı?
	future		denecek miyim?	denecek misin?	denecek mi?	denecek miyiz?	denecek misiniz?	denecekler mi?
inferential	perfective		denmiş miyim?	denmiş misin?	denmiş mi?	denmiş miyiz?	denmiş misiniz?	denmişler mi?
	aorist		denir miymişim?	denir miymişsin?	denir miymiş?	denir miymişiz?	denir miymişsiniz?	denirler miymiş?
	imperfective		deniyor muymuşum?	deniyor muymuşsun?	deniyor muymuş?	deniyor muymuşuz?	deniyor muymuşsunuz?	deniyorlar mıymış?
conditional	simple		densem mi?	densen mi?	dense mi?	densek mi?	denseniz mi?	denseler mi?
	perfective		dense miydim?	dense miydin?	dense miydi?	dense miydik?	dense miydiniz?	denseler miydi?
progressive			denmekte miyim?	denmekte misin?	denmekte mi?	denmekte miyiz?	denmekte misiniz?	denmekteler mi?
necessitative			denmeli miyim?	denmeli misin?	denmeli mi?	denmeli miyiz?	denmeli misiniz?	denmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			denmemek
impersonal participle	imperfective		denmeyen
	perfective		denmemiş
	prospective		denmeyecek
personal participle	non-prospective		denmediğim	denmediğin	denmediği	denmediğimiz	denmediğiniz	denmedikleri
	prospective		denmeyeceğim	denmeyeceğin	denmeyeceği	denmeyeceğimiz	denmeyeceğiniz	denmeyecekleri
verbal noun			denmeme
way of doing			denmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	denmem	denmezsin	denmez	denmeyiz	denmezsiniz	denmezler
		imperfective	denmiyorum	denmiyorsun	denmiyor	denmiyoruz	denmiyorsunuz	denmiyorlar
	past	perfective	denmedim	denmedin	denmedi	denmedik	denmediniz	denmediler
		imperfective	denmiyordum	denmiyordun	denmiyordu	denmiyorduk	denmiyordunuz	denmiyorlardı
	future		denmeyeceğim	denmeyeceksin	denmeyecek	denmeyeceğiz	denmeyeceksiniz	denmeyecekler
inferential	perfective		denmemişim	denmemişsin	denmemiş	denmemişiz	denmemişsiniz	denmemişler
	aorist		denmezmişim	denmezmişsin	denmezmiş	denmezmişiz	denmezmişsiniz	denmezlermiş
	imperfective		denmiyormuşum	denmiyormuşsun	denmiyormuş	denmiyormuşuz	denmiyormuşsunuz	denmiyorlarmış
conditional	simple		denmesem	denmesen	denmese	denmesek	denmeseniz	denmeseler
	perfective		denmeseydim	denmeseydin	denmeseydi	denmeseydik	denmeseydiniz	denmeseydiler
optative			denmeyeyim	denmeyesin	denmeye	denmeyelim	denmeyesiniz	denmeyeler
progressive			denmemekteyim	denmemektesin	denmemekte	denmemekteyiz	denmemektesiniz	denmemekteler
necessitative			denmemeliyim	denmemelisin	denmemeli	denmemeliyiz	denmemelisiniz	denmemeliler
imperative				denme	denmesin		denmeyin	denmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	denmez miyim?	denmez misin?	denmez mi?	denmez miyiz?	denmez misiniz?	denmezler mi?
		imperfective	denmiyor muyum?	denmiyor musun?	denmiyor mu?	denmiyor muyuz?	denmiyor musunuz?	denmiyorlar mı?
	past	perfective	denmedim mi?	denmedin mi?	denmedi mi?	denmedik mi?	denmediniz mi?	denmediler mi?
		imperfective	denmiyor muydum?	denmiyor muydun?	denmiyor muydu?	denmiyor muyduk?	denmiyor muydunuz?	denmiyorlar mıydı?
	future		denmeyecek miyim?	denmeyecek misin?	denmeyecek mi?	denmeyecek miyiz?	denmeyecek misiniz?	denmeyecekler mi?
inferential	perfective		denmemiş miyim?	denmemiş misin?	denmemiş mi?	denmemiş miyiz?	denmemiş misiniz?	denmemişler mi?
	aorist		denmez miymişim?	denmez miymişsin?	denmez miymiş?	denmez miymişiz?	denmez miymişsiniz?	denmezler miymiş?
	imperfective		denmiyor muymuşum?	denmiyor muymuşsun?	denmiyor muymuş?	denmiyor muymuşuz?	denmiyor muymuşsunuz?	denmiyorlar mıymış?
conditional	simple		denmesem mi?	denmesen mi?	denmese mi?	denmesek mi?	denmeseniz mi?	denmeseler mi?
	perfective		denmese miydim?	denmese miydin?	denmese miydi?	denmese miydik?	denmese miydiniz?	denmeseler miydi?
progressive			denmemekte miyim?	denmemekte misin?	denmemekte mi?	denmemekte miyiz?	denmemekte misiniz?	denmemekteler mi?
necessitative			denmemeli miyim?	denmemeli misin?	denmemeli mi?	denmemeli miyiz?	denmemeli misiniz?	denmemeliler mi?

Further reading

• “denmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu