denegandus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future passive participle of dēnegō.
Participle
[edit]dēnegandus (feminine dēneganda, neuter dēnegandum); first/second-declension participle
- which is to be denied
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēnegandus | dēneganda | dēnegandum | dēnegandī | dēnegandae | dēneganda | |
| genitive | dēnegandī | dēnegandae | dēnegandī | dēnegandōrum | dēnegandārum | dēnegandōrum | |
| dative | dēnegandō | dēnegandae | dēnegandō | dēnegandīs | |||
| accusative | dēnegandum | dēnegandam | dēnegandum | dēnegandōs | dēnegandās | dēneganda | |
| ablative | dēnegandō | dēnegandā | dēnegandō | dēnegandīs | |||
| vocative | dēnegande | dēneganda | dēnegandum | dēnegandī | dēnegandae | dēneganda | |