delikatniś
Polish
[edit]Etymology
[edit]From delikatny + -iś.[1] First attested in 1831.[2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]delikatniś m pers
- (colloquial) delicate person
Declension
[edit]Declension of delikatniś
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | delikatniś | delikatnisie |
| genitive | delikatnisia | delikatnisi |
| dative | delikatnisiowi | delikatnisiom |
| accusative | delikatnisia | delikatnisi |
| instrumental | delikatnisiem | delikatnisiami |
| locative | delikatnisiu | delikatnisiach |
| vocative | delikatnisiu | delikatnisie |
References
[edit]- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “delikatniś”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Nowa Polska : dziennik polityczny i naukowy (in Polish), number 64, 1831 March 9, page 4
Further reading
[edit]- delikatniś in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- delikatniś in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “delikatniś”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “delikatniś”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 439
- delikatniś in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego