delekti

Esperanto

Etymology

Derived from Latin dēlicātus (“giving pleasure, delightful, soft, luxurious, delicate”), from dēliciae (“pleasure, delight, luxury”), from delicere (“to allure”), from de (“away”) + lacere (“to allure, entice”).

Pronunciation

• IPA^(key): [deˈlekti]
• Rhymes: -ekti
• Hyphenation: de‧lek‧ti

Verb

delekti (present delektas, past delektis, future delektos, conditional delektus, volitive delektu)

1. (transitive) to delight
   • 1956, Kálmán Kalocsay, Ezopa Saĝo [Aesop's Wisdom]:

     La paŝtisto pri l'ondaro sin delektis kun admiro.

     The shepherd of the waves delighted in admiration.

Conjugation

Conjugation of delekti

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		delektas		delektis		delektos
active participle		delektanta	delektantaj	delektinta	delektintaj	delektonta	delektontaj
	acc.	delektantan	delektantajn	delektintan	delektintajn	delektontan	delektontajn
passive participle		delektata	delektataj	delektita	delektitaj	delektota	delektotaj
	acc.	delektatan	delektatajn	delektitan	delektitajn	delektotan	delektotajn
nominal active participle		delektanto	delektantoj	delektinto	delektintoj	delektonto	delektontoj
	acc.	delektanton	delektantojn	delektinton	delektintojn	delektonton	delektontojn
nominal passive participle		delektato	delektatoj	delektito	delektitoj	delektoto	delektotoj
	acc.	delektaton	delektatojn	delektiton	delektitojn	delektoton	delektotojn
adverbial active participle		delektante		delektinte		delektonte
adverbial passive participle		delektate		delektite		delektote

infinitive		delekti						imperative		delektu						conditional		delektus

Derived terms

• delektiĝi
• delektinda