dejugis
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈdeː.i̯u.ɡis/, [ˈd̪eːi̯ʊɡɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈde.ju.d͡ʒis/, [ˈd̪ɛːjud͡ʒis]
Adjective
[edit]dējugis (neuter dējuge); third-declension two-termination adjective
- Alternative form of deiugis
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dējugis | dējuge | dējugēs | dējugia | |
Genitive | dējugis | dējugium | |||
Dative | dējugī | dējugibus | |||
Accusative | dējugem | dējuge | dējugēs dējugīs |
dējugia | |
Ablative | dējugī | dējugibus | |||
Vocative | dējugis | dējuge | dējugēs | dējugia |
References
[edit]- “dejugis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dejugis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.