defraudantka

Polish

Etymology

From defraudant +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛ.frawˈdant.ka/
• Rhymes: -antka
• Syllabification: de‧frau‧dant‧ka

Noun

defraudantka f (male equivalent defraudant)

1. female equivalent of defraudant (“embezzler”)

   Synonyms: malwersantka, przywłaszczycielka

Declension

Declension of defraudantka

	singular	plural
nominative	defraudantka	defraudantki
genitive	defraudantki	defraudantek
dative	defraudantce	defraudantkom
accusative	defraudantkę	defraudantki
instrumental	defraudantką	defraudantkami
locative	defraudantce	defraudantkach
vocative	defraudantko	defraudantki

Further reading

• defraudantka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• defraudantka in Polish dictionaries at PWN