dedukcja

See also: dedukcją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin dēductiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛˈduk.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ukt͡sja
• Syllabification: de‧duk‧cja

Noun

dedukcja f

1. (logic) deduction (process of reasoning that moves from the general to the specific)

   Antonym: indukcja

2. (literary) deduction (arriving at conclusions on the basis of previously made assumptions)

Declension

Declension of dedukcja

	singular	plural
nominative	dedukcja	dedukcje
genitive	dedukcji	dedukcji/dedukcyj (archaic)
dative	dedukcji	dedukcjom
accusative	dedukcję	dedukcje
instrumental	dedukcją	dedukcjami
locative	dedukcji	dedukcjach
vocative	dedukcjo	dedukcje

Derived terms

adjective

• dedukcyjny

 

Related terms

adverb

• dedukcyjnie

 

nouns

• dedukcjonizm
• dedukcyjność

 

verbs

• dedukować impf
• wydedukować pf

 

Further reading

• dedukcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dedukcja in Polish dictionaries at PWN