declaratief

Dutch

Etymology

Borrowed from French déclaratif. Equivalent to declaratie +‎ -ief.

Pronunciation

• IPA^(key): /deːklaː.raːˈtif/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: de‧cla‧ra‧tief
• Rhymes: -if

Adjective

declaratief (comparative declaratiever, superlative declaratiefst)

1. declarative, declaratory

   Synonym: declaratoir

Declension

Declension of declaratief
uninflected	declaratief
inflected	declaratieve
comparative	declaratiever
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		declaratief	declaratiever	het declaratiefst het declaratiefste
indefinite	m./f. sing.	declaratieve	declaratievere	declaratiefste
	n. sing.	declaratief	declaratiever	declaratiefste
	plural	declaratieve	declaratievere	declaratiefste
definite		declaratieve	declaratievere	declaratiefste
partitive		declaratiefs	declaratievers	—

Related terms

• declarabel
• declarant
• declaratie
• declaratoir
• declareren

 

References

• van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “declaratief”, in Etymologiebank, Meertens Institute