declamandus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future passive participle of dēclāmō.
Participle
[edit]dēclāmandus (feminine dēclāmanda, neuter dēclāmandum); first/second-declension participle
- which is to be declamed
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēclāmandus | dēclāmanda | dēclāmandum | dēclāmandī | dēclāmandae | dēclāmanda | |
| genitive | dēclāmandī | dēclāmandae | dēclāmandī | dēclāmandōrum | dēclāmandārum | dēclāmandōrum | |
| dative | dēclāmandō | dēclāmandae | dēclāmandō | dēclāmandīs | |||
| accusative | dēclāmandum | dēclāmandam | dēclāmandum | dēclāmandōs | dēclāmandās | dēclāmanda | |
| ablative | dēclāmandō | dēclāmandā | dēclāmandō | dēclāmandīs | |||
| vocative | dēclāmande | dēclāmanda | dēclāmandum | dēclāmandī | dēclāmandae | dēclāmanda | |