debendus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future passive participle (gerundive) of dēbeō (“owe, ought”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /deːˈben.dus/, [d̪eːˈbɛn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /deˈben.dus/, [d̪eˈbɛn̪d̪us]
Participle
[edit]dēbendus (feminine dēbenda, neuter dēbendum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | dēbendus | dēbenda | dēbendum | dēbendī | dēbendae | dēbenda | |
genitive | dēbendī | dēbendae | dēbendī | dēbendōrum | dēbendārum | dēbendōrum | |
dative | dēbendō | dēbendae | dēbendō | dēbendīs | |||
accusative | dēbendum | dēbendam | dēbendum | dēbendōs | dēbendās | dēbenda | |
ablative | dēbendō | dēbendā | dēbendō | dēbendīs | |||
vocative | dēbende | dēbenda | dēbendum | dēbendī | dēbendae | dēbenda |
References
[edit]- "debendus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)