değmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دگمك.

Verb

değmek (third-person singular simple present değer)

1. to touch
2. to be worthy of

Conjugation

Conjugation of değmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			değmek
impersonal participle	imperfective		değen
	perfective		değmiş
	prospective		değecek
personal participle	non-prospective		değdiğim	değdiğin	değdiği	değdiğimiz	değdiğiniz	değdikleri
	prospective		değeceğim	değeceğin	değeceği	değeceğimiz	değeceğiniz	değecekleri
verbal noun			değme
way of doing			değiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	değerim	değersin	değer	değeriz	değersiniz	değerler
		imperfective	değiyorum	değiyorsun	değiyor	değiyoruz	değiyorsunuz	değiyorlar
	past	perfective	değdim	değdin	değdi	değdik	değdiniz	değdiler
		imperfective	değiyordum	değiyordun	değiyordu	değiyorduk	değiyordunuz	değiyorlardı (or değiyordular)
	future		değeceğim	değeceksin	değecek	değeceğiz	değeceksiniz	değecekler
inferential	perfective		değmişim	değmişsin	değmiş	değmişiz	değmişsiniz	değmişler
	aorist		değermişim	değermişsin	değermiş	değermişiz	değermişsiniz	değerlermiş (or değermişlar)
	imperfective		değiyormuşum	değiyormuşsun	değiyormuş	değiyormuşuz	değiyormuşsunuz	değiyorlarmış
conditional	simple		değsem	değsen	değse	değsek	değseniz	değseler
	perfective		değseydim	değseydin	değseydi	değseydik	değseydiniz	değseydiler
optative			değeyim	değesin	değe	değelim	değesiniz	değeler
progressive			değmekteyim	değmektesin	değmekte	değmekteyiz	değmektesiniz	değmekteler
necessitative			değmeliyim	değmelisin	değmeli	değmeliyiz	değmelisiniz	değmeliler
imperative				değ	değsin		değin	değsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	değer miyim?	değer misin?	değer mi?	değer miyiz?	değer misiniz?	değerler mi?
		imperfective	değiyor muyum?	değiyor musun?	değiyor mu?	değiyor muyuz?	değiyor musunuz?	değiyorlar mı?
	past	perfective	değdim mi?	değdin mi?	değdi mi?	değdik mi?	değdiniz mi?	değdiler mi?
		imperfective	değiyor muydum?	değiyor muydun?	değiyor muydu?	değiyor muyduk?	değiyor muydunuz?	değiyorlar mıydı?
	future		değecek miyim?	değecek misin?	değecek mi?	değecek miyiz?	değecek misiniz?	değecekler mi?
inferential	perfective		değmiş miyim?	değmiş misin?	değmiş mi?	değmiş miyiz?	değmiş misiniz?	değmişler mi?
	aorist		değer miymişim?	değer miymişsin?	değer miymiş?	değer miymişiz?	değer miymişsiniz?	değerler miymiş?
	imperfective		değiyor muymuşum?	değiyor muymuşsun?	değiyor muymuş?	değiyor muymuşuz?	değiyor muymuşsunuz?	değiyorlar mıymış?
conditional	simple		değsem mi?	değsen mi?	değse mi?	değsek mi?	değseniz mi?	değseler mi?
	perfective		değse miydim?	değse miydin?	değse miydi?	değse miydik?	değse miydiniz?	değseler miydi?
progressive			değmekte miyim?	değmekte misin?	değmekte mi?	değmekte miyiz?	değmekte misiniz?	değmekteler mi?
necessitative			değmeli miyim?	değmeli misin?	değmeli mi?	değmeli miyiz?	değmeli misiniz?	değmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			değmemek
impersonal participle	imperfective		değmeyen
	perfective		değmemiş
	prospective		değmeyecek
personal participle	non-prospective		değmediğim	değmediğin	değmediği	değmediğimiz	değmediğiniz	değmedikleri
	prospective		değmeyeceğim	değmeyeceğin	değmeyeceği	değmeyeceğimiz	değmeyeceğiniz	değmeyecekleri
verbal noun			değmeme
way of doing			değmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	değmem	değmezsin	değmez	değmeyiz	değmezsiniz	değmezler
		imperfective	değmiyorum	değmiyorsun	değmiyor	değmiyoruz	değmiyorsunuz	değmiyorlar
	past	perfective	değmedim	değmedin	değmedi	değmedik	değmediniz	değmediler
		imperfective	değmiyordum	değmiyordun	değmiyordu	değmiyorduk	değmiyordunuz	değmiyorlardı
	future		değmeyeceğim	değmeyeceksin	değmeyecek	değmeyeceğiz	değmeyeceksiniz	değmeyecekler
inferential	perfective		değmemişim	değmemişsin	değmemiş	değmemişiz	değmemişsiniz	değmemişler
	aorist		değmezmişim	değmezmişsin	değmezmiş	değmezmişiz	değmezmişsiniz	değmezlermiş
	imperfective		değmiyormuşum	değmiyormuşsun	değmiyormuş	değmiyormuşuz	değmiyormuşsunuz	değmiyorlarmış
conditional	simple		değmesem	değmesen	değmese	değmesek	değmeseniz	değmeseler
	perfective		değmeseydim	değmeseydin	değmeseydi	değmeseydik	değmeseydiniz	değmeseydiler
optative			değmeyeyim	değmeyesin	değmeye	değmeyelim	değmeyesiniz	değmeyeler
progressive			değmemekteyim	değmemektesin	değmemekte	değmemekteyiz	değmemektesiniz	değmemekteler
necessitative			değmemeliyim	değmemelisin	değmemeli	değmemeliyiz	değmemelisiniz	değmemeliler
imperative				değme	değmesin		değmeyin	değmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	değmez miyim?	değmez misin?	değmez mi?	değmez miyiz?	değmez misiniz?	değmezler mi?
		imperfective	değmiyor muyum?	değmiyor musun?	değmiyor mu?	değmiyor muyuz?	değmiyor musunuz?	değmiyorlar mı?
	past	perfective	değmedim mi?	değmedin mi?	değmedi mi?	değmedik mi?	değmediniz mi?	değmediler mi?
		imperfective	değmiyor muydum?	değmiyor muydun?	değmiyor muydu?	değmiyor muyduk?	değmiyor muydunuz?	değmiyorlar mıydı?
	future		değmeyecek miyim?	değmeyecek misin?	değmeyecek mi?	değmeyecek miyiz?	değmeyecek misiniz?	değmeyecekler mi?
inferential	perfective		değmemiş miyim?	değmemiş misin?	değmemiş mi?	değmemiş miyiz?	değmemiş misiniz?	değmemişler mi?
	aorist		değmez miymişim?	değmez miymişsin?	değmez miymiş?	değmez miymişiz?	değmez miymişsiniz?	değmezler miymiş?
	imperfective		değmiyor muymuşum?	değmiyor muymuşsun?	değmiyor muymuş?	değmiyor muymuşuz?	değmiyor muymuşsunuz?	değmiyorlar mıymış?
conditional	simple		değmesem mi?	değmesen mi?	değmese mi?	değmesek mi?	değmeseniz mi?	değmeseler mi?
	perfective		değmese miydim?	değmese miydin?	değmese miydi?	değmese miydik?	değmese miydiniz?	değmeseler miydi?
progressive			değmemekte miyim?	değmemekte misin?	değmemekte mi?	değmemekte miyiz?	değmemekte misiniz?	değmemekteler mi?
necessitative			değmemeli miyim?	değmemeli misin?	değmemeli mi?	değmemeli miyiz?	değmemeli misiniz?	değmemeliler mi?

Related terms

• denk
• değişmek

References

• Redhouse, James W. (1890) “دكمك”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 909