daremnik

Polish

Etymology

From daremny +‎ -ik.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /daˈrɛm.ɲik/

Noun

daremnik m pers

1. (Żywiec, derogatory) Synonym of próżniak
2. (Żywiec) small child that cannot work yet

Further reading

• Leon Rzeszowski (1891) “daremnik”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 354