dźwignik

Polish

Etymology

From dźwigać +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑviɡ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɡɲik
• Syllabification: dźwig‧nik

Noun

dźwignik m inan

1. lift, jack

   Synonym: podnośnik

Declension

Declension of dźwignik

	singular	plural
nominative	dźwignik	dźwigniki
genitive	dźwignika	dźwigników
dative	dźwignikowi	dźwignikom
accusative	dźwignik	dźwigniki
instrumental	dźwignikiem	dźwignikami
locative	dźwigniku	dźwignikach
vocative	dźwigniku	dźwigniki

Further reading

• dźwignik in Polish dictionaries at PWN