From Wiktionary, the free dictionary
From dáta (“date”) + -igh.
dátaigh (present analytic dátaíonn, future analytic dátóidh, verbal noun dátú, past participle dátaithe)
- (transitive) date
- Synonym: cuir dáta le
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
dátaím
|
dátaíonn tú; dátaír†
|
dátaíonn sé, sí
|
dátaímid; dátaíonn muid
|
dátaíonn sibh
|
dátaíonn siad; dátaíd†
|
a dhátaíonn; a dhátaíos / a ndátaíonn*
|
dátaítear
|
past
|
dhátaigh mé; dhátaíos
|
dhátaigh tú; dhátaís
|
dhátaigh sé, sí
|
dhátaíomar; dhátaigh muid
|
dhátaigh sibh; dhátaíobhair
|
dhátaigh siad; dhátaíodar
|
a dhátaigh / ar dhátaigh*
|
dátaíodh
|
past habitual
|
dhátaínn / ndátaínn‡‡
|
dhátaíteá / ndátaíteᇇ
|
dhátaíodh sé, sí / ndátaíodh sé, s퇇
|
dhátaímis; dhátaíodh muid / ndátaímis‡‡; ndátaíodh muid‡‡
|
dhátaíodh sibh / ndátaíodh sibh‡‡
|
dhátaídís; dhátaíodh siad / ndátaídís‡‡; ndátaíodh siad‡‡
|
a dhátaíodh / a ndátaíodh*
|
dhátaítí / ndátaít퇇
|
future
|
dátóidh mé; dátód; dátóchaidh mé†
|
dátóidh tú; dátóir†; dátóchaidh tú†
|
dátóidh sé, sí; dátóchaidh sé, sí†
|
dátóimid; dátóidh muid; dátóchaimid†; dátóchaidh muid†
|
dátóidh sibh; dátóchaidh sibh†
|
dátóidh siad; dátóid†; dátóchaidh siad†
|
a dhátóidh; a dhátós; a dhátóchaidh†; a dhátóchas† / a ndátóidh*; a ndátóchaidh*†
|
dátófar; dátóchar†
|
conditional
|
dhátóinn; dhátóchainn† / ndátóinn‡‡; ndátóchainn†‡‡
|
dhátófá; dhátóchthᆠ/ ndátófᇇ; ndátóchthᆇ‡
|
dhátódh sé, sí; dhátóchadh sé, sí† / ndátódh sé, s퇇; ndátóchadh sé, s톇‡
|
dhátóimis; dhátódh muid; dhátóchaimis†; dhátóchadh muid† / ndátóimis‡‡; ndátódh muid‡‡; ndátóchaimis†‡‡; ndátóchadh muid†‡‡
|
dhátódh sibh; dhátóchadh sibh† / ndátódh sibh‡‡; ndátóchadh sibh†‡‡
|
dhátóidís; dhátódh siad; dhátóchadh siad† / ndátóidís‡‡; ndátódh siad‡‡; ndátóchadh siad†‡‡
|
a dhátódh; a dhátóchadh† / a ndátódh*; a ndátóchadh*†
|
dhátófaí; dhátóchthaí† / ndátófa퇇; ndátóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go ndátaí mé; go ndátaíod†
|
go ndátaí tú; go ndátaír†
|
go ndátaí sé, sí
|
go ndátaímid; go ndátaí muid
|
go ndátaí sibh
|
go ndátaí siad; go ndátaíd†
|
—
|
go ndátaítear
|
past
|
dá ndátaínn
|
dá ndátaíteá
|
dá ndátaíodh sé, sí
|
dá ndátaímis; dá ndátaíodh muid
|
dá ndátaíodh sibh
|
dá ndátaídís; dá ndátaíodh siad
|
—
|
dá ndátaítí
|
imperative
|
dátaím
|
dátaigh
|
dátaíodh sé, sí
|
dátaímis
|
dátaígí; dátaídh†
|
dátaídís
|
—
|
dátaítear
|
verbal noun
|
dátú
|
past participle
|
dátaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “dátaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “dátaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “dátaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2025