czupir

Polish

Etymology

Deverbal from czupirzyć.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈt͡ʂu.pir/

Noun

czupir m pers

1. (Chełmno-Dobrzyń, derogatory) Synonym of czupiradło (“overdressed person”)

Further reading

• Gustaw Pobłocki (1887) “czupir”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 130