Jump to content

czso

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

    Inherited from Proto-Slavic *čьso, genitive case of *čь and *čьto. First attested in the 14th century.

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡ʃʲsɔ/
    • IPA(key): (15th CE) /t͡ʃʲsɔ/

    Pronoun

    [edit]

    czso n

    1. interrogative pronoun; what?
    2. relative pronoun; that what..., which, that

    Declension

    [edit]

    Conjunction

    [edit]

    czso

    1. introduces a subordinate clause; that

    Particle

    [edit]

    czso

    1. emphatic particle

    Descendants

    [edit]
    • Polish: co
    • Silesian: co

    References

    [edit]
    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “co, cso, czso”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
    • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “Co, Czso”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk