Jump to content

czknąć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From czkać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈt͡ʂknɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: czknąć

Verb

[edit]

czknąć pf (imperfective czkać)

  1. (intransitive, biology) to hiccup (to produce a hiccup; have the hiccups)
    Synonym: (imperfective only, regional) wiukać

Conjugation

[edit]
Conjugation of czknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive czknąć
future tense 1st czknę czkniemy
2nd czkniesz czkniecie
3rd czknie czkną
impersonal czknie się
past tense 1st czknąłem,
-(e)m czknął
czknęłam,
-(e)m czknęła
czknęłom,
-(e)m czknęło
czknęliśmy,
-(e)śmy czknęli
czknęłyśmy,
-(e)śmy czknęły
2nd czknąłeś,
-(e)ś czknął
czknęłaś,
-(e)ś czknęła
czknęłoś,
-(e)ś czknęło
czknęliście,
-(e)ście czknęli
czknęłyście,
-(e)ście czknęły
3rd czknął czknęła czknęło czknęli czknęły
impersonal czknięto
conditional 1st czknąłbym,
bym czknął
czknęłabym,
bym czknęła
czknęłobym,
bym czknęło
czknęlibyśmy,
byśmy czknęli
czknęłybyśmy,
byśmy czknęły
2nd czknąłbyś,
byś czknął
czknęłabyś,
byś czknęła
czknęłobyś,
byś czknęło
czknęlibyście,
byście czknęli
czknęłybyście,
byście czknęły
3rd czknąłby,
by czknął
czknęłaby,
by czknęła
czknęłoby,
by czknęło
czknęliby,
by czknęli
czknęłyby,
by czknęły
impersonal czknięto by
imperative 1st niech czknę czknijmy
2nd czknij czknijcie
3rd niech czknie niech czkną
anterior adverbial participle czknąwszy
verbal noun czknięcie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • czknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czknąć in Polish dictionaries at PWN