czarczaf

Polish

Etymology

Borrowed from Turkish çarşaf, from Persian چادر شب (čâdar-e šab).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂar.t͡ʂaf/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -art͡ʂaf
• Syllabification: czar‧czaf

Noun

czarczaf m inan

1. (Islam) yashmak (veil worn by Muslim women to cover parts of the face when they are in public)

   Synonyms: jaszmak, kwef

Declension

Declension of czarczaf

	singular	plural
nominative	czarczaf	czarczafy
genitive	czarczafu	czarczafów
dative	czarczafowi	czarczafom
accusative	czarczaf	czarczafy
instrumental	czarczafem	czarczafami
locative	czarczafie	czarczafach
vocative	czarczafie	czarczafy

Further reading

• czarczaf in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czarczaf in Polish dictionaries at PWN