cuimil

Irish

Alternative forms

• cimil

Etymology

From Middle Irish cuimlid, comlaid, from Old Irish con·meil.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɪmʲəlʲ/

Verb

cuimil (present analytic cuimlíonn, future analytic cuimleoidh, verbal noun cuimilt, past participle cuimilte)

1. to rub, wipe

Conjugation

conjugation of cuimil (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cuimlím	cuimlíonn tú; cuimlír†	cuimlíonn sé, sí	cuimlímid; cuimlíonn muid	cuimlíonn sibh	cuimlíonn siad; cuimlíd†	a chuimlíonn; a chuimlíos / a gcuimlíonn*	cuimlítear
	past	chuimil mé; chuimlíos	chuimil tú; chuimlís	chuimil sé, sí	chuimlíomar; chuimil muid	chuimil sibh; chuimlíobhair	chuimil siad; chuimlíodar	a chuimil / ar chuimil*	cuimlíodh
	past habitual	chuimlínn / gcuimlínn‡‡	chuimlíteá / gcuimlíteᇇ	chuimlíodh sé, sí / gcuimlíodh sé, s퇇	chuimlímis; chuimlíodh muid / gcuimlímis‡‡; gcuimlíodh muid‡‡	chuimlíodh sibh / gcuimlíodh sibh‡‡	chuimlídís; chuimlíodh siad / gcuimlídís‡‡; gcuimlíodh siad‡‡	a chuimlíodh / a gcuimlíodh*	chuimlítí / gcuimlít퇇
future		cuimleoidh mé; cuimleod; cuimleochaidh mé†	cuimleoidh tú; cuimleoir†; cuimleochaidh tú†	cuimleoidh sé, sí; cuimleochaidh sé, sí†	cuimleoimid; cuimleoidh muid; cuimleochaimid†; cuimleochaidh muid†	cuimleoidh sibh; cuimleochaidh sibh†	cuimleoidh siad; cuimleoid†; cuimleochaidh siad†	a chuimleoidh; a chuimleos; a chuimleochaidh†; a chuimleochas† / a gcuimleoidh*; a gcuimleochaidh*†	cuimleofar; cuimleochar†
conditional		chuimleoinn; chuimleochainn† / gcuimleoinn‡‡; gcuimleochainn†‡‡	chuimleofá; chuimleochthᆠ/ gcuimleofᇇ; gcuimleochthᆇ‡	chuimleodh sé, sí; chuimleochadh sé, s토/ gcuimleodh sé, s퇇; gcuimleochadh sé, s톇‡	chuimleoimis; chuimleodh muid; chuimleochaimis†; chuimleochadh muid† / gcuimleoimis‡‡; gcuimleodh muid‡‡; gcuimleochaimis†‡‡; gcuimleochadh muid†‡‡	chuimleodh sibh; chuimleochadh sibh† / gcuimleodh sibh‡‡; gcuimleochadh sibh†‡‡	chuimleoidís; chuimleodh siad; chuimleochadh siad† / gcuimleoidís‡‡; gcuimleodh siad‡‡; gcuimleochadh siad†‡‡	a chuimleodh; a chuimleochadh† / a gcuimleodh*; a gcuimleochadh*†	chuimleofaí; chuimleochtha토/ gcuimleofa퇇; gcuimleochtha톇‡
subjunctive	present	go gcuimlí mé; go gcuimlíod†	go gcuimlí tú; go gcuimlír†	go gcuimlí sé, sí	go gcuimlímid; go gcuimlí muid	go gcuimlí sibh	go gcuimlí siad; go gcuimlíd†	—	go gcuimlítear
	past	dá gcuimlínn	dá gcuimlíteá	dá gcuimlíodh sé, sí	dá gcuimlímis; dá gcuimlíodh muid	dá gcuimlíodh sibh	dá gcuimlídís; dá gcuimlíodh siad	—	dá gcuimlítí
imperative		cuimlím	cuimil	cuimlíodh sé, sí	cuimlímis	cuimlígí; cuimlídh†	cuimlídís	—	cuimlítear
verbal noun		cuimilt
past participle		cuimilte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cuimil	chuimil	gcuimil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.