coroczny

Polish

Etymology

From co- +‎ roczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡sɔˈrɔt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂnɘ
• Syllabification: co‧rocz‧ny

Adjective

coroczny (not comparable, derived adverb corocznie)

1. yearly; annual (happening every year)

Declension

Declension of coroczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	coroczny		coroczna	coroczne	coroczni	coroczne
genitive	corocznego		corocznej	corocznego	corocznych
dative	corocznemu		corocznej	corocznemu	corocznym
accusative	corocznego	coroczny	coroczną	coroczne	corocznych	coroczne
instrumental	corocznym		coroczną	corocznym	corocznymi
locative	corocznym		corocznej	corocznym	corocznych

Further reading

• coroczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• coroczny in Polish dictionaries at PWN