cornáil

Irish

Etymology

From corn (“roll, coil”) +‎ -áil.

Noun

cornáil f (genitive singular cornála)

1. verbal noun of cornáil
2. (knitting) throwing

   Synonym: próiseas cornála

Declension

Declension of cornáil (third declension, no plural)

bare forms case singular nominative cornáil vocative a chornáil genitive cornála dative cornáil forms with the definite article case singular nominative an chornáil genitive na cornála dative leis an gcornáil don chornáil

Verb

cornáil (present analytic cornálann, future analytic cornálfaidh, verbal noun cornáil, past participle cornáilte)

1. (transitive) Alternative form of corn (“roll, coil”)

Conjugation

conjugation of cornáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cornálaim	cornálann tú; cornálair†	cornálann sé, sí	cornálaimid	cornálann sibh	cornálann siad; cornálaid†	a chornálann; a chornálas / a gcornálann*	cornáiltear
	past	chornáil mé; chornálas	chornáil tú; chornálais	chornáil sé, sí	chornálamar; chornáil muid	chornáil sibh; chornálabhair	chornáil siad; chornáladar	a chornáil / ar chornáil*	cornáladh
	past habitual	chornálainn / gcornálainn‡‡	chornáilteá / gcornáilteᇇ	chornáladh sé, sí / gcornáladh sé, s퇇	chornálaimis; chornáladh muid / gcornálaimis‡‡; gcornáladh muid‡‡	chornáladh sibh / gcornáladh sibh‡‡	chornálaidís; chornáladh siad / gcornálaidís‡‡; gcornáladh siad‡‡	a chornáladh / a gcornáladh*	chornáiltí / gcornáilt퇇
future		cornálfaidh mé; cornálfad	cornálfaidh tú; cornálfair†	cornálfaidh sé, sí	cornálfaimid; cornálfaidh muid	cornálfaidh sibh	cornálfaidh siad; cornálfaid†	a chornálfaidh; a chornálfas / a gcornálfaidh*	cornálfar
conditional		chornálfainn / gcornálfainn‡‡	chornálfá / gcornálfᇇ	chornálfadh sé, sí / gcornálfadh sé, s퇇	chornálfaimis; chornálfadh muid / gcornálfaimis‡‡; gcornálfadh muid‡‡	chornálfadh sibh / gcornálfadh sibh‡‡	chornálfaidís; chornálfadh siad / gcornálfaidís‡‡; gcornálfadh siad‡‡	a chornálfadh / a gcornálfadh*	chornálfaí / gcornálfa퇇
subjunctive	present	go gcornála mé; go gcornálad†	go gcornála tú; go gcornálair†	go gcornála sé, sí	go gcornálaimid; go gcornála muid	go gcornála sibh	go gcornála siad; go gcornálaid†	—	go gcornáiltear
	past	dá gcornálainn	dá gcornáilteá	dá gcornáladh sé, sí	dá gcornálaimis; dá gcornáladh muid	dá gcornáladh sibh	dá gcornálaidís; dá gcornáladh siad	—	dá gcornáiltí
imperative		cornálaim	cornáil	cornáladh sé, sí	cornálaimis	cornálaigí; cornálaidh†	cornálaidís	—	cornáiltear
verbal noun		cornáil
past participle		cornáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of cornáil

radical	lenition	eclipsis
cornáil	chornáil	gcornáil

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “corn”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN