conspector
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Noun
[edit]cōnspector m (genitive cōnspectōris); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cōnspector | cōnspectōrēs |
Genitive | cōnspectōris | cōnspectōrum |
Dative | cōnspectōrī | cōnspectōribus |
Accusative | cōnspectōrem | cōnspectōrēs |
Ablative | cōnspectōre | cōnspectōribus |
Vocative | cōnspector | cōnspectōrēs |
References
[edit]- “conspector”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conspector in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- conspector in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016