Jump to content

consolidator

From Wiktionary, the free dictionary

English

[edit]

Etymology

[edit]

From consolidate +‎ -or.

Noun

[edit]

consolidator (plural consolidators)

  1. Anyone who or anything that consolidates.
  2. (shipping) a business which groups different orders into one shipment.
  3. (aviation, travel) a business which buys air travel tickets in bulk, then sells them at discounted prices.

Anagrams

[edit]

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From cōnsolidō +‎ -tor.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

cōnsolidātor m (genitive cōnsolidātōris); third declension

  1. a fortifier, confirmer

Declension

[edit]

Third-declension noun.

singular plural
nominative cōnsolidātor cōnsolidātōrēs
genitive cōnsolidātōris cōnsolidātōrum
dative cōnsolidātōrī cōnsolidātōribus
accusative cōnsolidātōrem cōnsolidātōrēs
ablative cōnsolidātōre cōnsolidātōribus
vocative cōnsolidātor cōnsolidātōrēs

Verb

[edit]

cōnsolidātor

  1. second/third-person singular future passive imperative of cōnsolidō

References

[edit]

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

From consolida +‎ -tor.

Adjective

[edit]

consolidator m or n (feminine singular consolidatoare, masculine plural consolidatori, feminine and neuter plural consolidatoare)

  1. consolidating

Declension

[edit]
Declension of consolidator
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite consolidator consolidatoare consolidatori consolidatoare
definite consolidatorul consolidatoarea consolidatorii consolidatoarele
genitive-
dative
indefinite consolidator consolidatoare consolidatori consolidatoare
definite consolidatorului consolidatoarei consolidatorilor consolidatoarelor