Jump to content

consauciaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of cōnsauciō.

Participle

[edit]

cōnsauciātūrus (feminine cōnsauciātūra, neuter cōnsauciātūrum); first/second-declension participle

  1. about to wound

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnsauciātūrus cōnsauciātūra cōnsauciātūrum cōnsauciātūrī cōnsauciātūrae cōnsauciātūra
genitive cōnsauciātūrī cōnsauciātūrae cōnsauciātūrī cōnsauciātūrōrum cōnsauciātūrārum cōnsauciātūrōrum
dative cōnsauciātūrō cōnsauciātūrae cōnsauciātūrō cōnsauciātūrīs
accusative cōnsauciātūrum cōnsauciātūram cōnsauciātūrum cōnsauciātūrōs cōnsauciātūrās cōnsauciātūra
ablative cōnsauciātūrō cōnsauciātūrā cōnsauciātūrō cōnsauciātūrīs
vocative cōnsauciātūre cōnsauciātūra cōnsauciātūrum cōnsauciātūrī cōnsauciātūrae cōnsauciātūra