conmortuus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of conmorior
Participle
[edit]conmortuus (feminine conmortua, neuter conmortuum); first/second-declension participle
- Alternative form of commortuus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | conmortuus | conmortua | conmortuum | conmortuī | conmortuae | conmortua | |
| genitive | conmortuī | conmortuae | conmortuī | conmortuōrum | conmortuārum | conmortuōrum | |
| dative | conmortuō | conmortuae | conmortuō | conmortuīs | |||
| accusative | conmortuum | conmortuam | conmortuum | conmortuōs | conmortuās | conmortua | |
| ablative | conmortuō | conmortuā | conmortuō | conmortuīs | |||
| vocative | conmortue | conmortua | conmortuum | conmortuī | conmortuae | conmortua | |