Jump to content

conlaboratus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of conlabōrō

Participle

[edit]

conlabōrātus (feminine conlabōrāta, neuter conlabōrātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conlabōrātus conlabōrāta conlabōrātum conlabōrātī conlabōrātae conlabōrāta
genitive conlabōrātī conlabōrātae conlabōrātī conlabōrātōrum conlabōrātārum conlabōrātōrum
dative conlabōrātō conlabōrātae conlabōrātō conlabōrātīs
accusative conlabōrātum conlabōrātam conlabōrātum conlabōrātōs conlabōrātās conlabōrāta
ablative conlabōrātō conlabōrātā conlabōrātō conlabōrātīs
vocative conlabōrāte conlabōrāta conlabōrātum conlabōrātī conlabōrātae conlabōrāta

References

[edit]