Jump to content

conjunctief

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Latin conjunctīvus.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkɔn.jʏŋk.tif/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: con‧junc‧tief

Noun

[edit]

conjunctief m (plural conjunctieven, diminutive conjunctiefje n)

  1. (grammar) the subjunctive mood or a word therein
    In het Nederlands wordt de conjunctief gebruikt om een wens, verlangen, mogelijkheid, twijfel of denkbeeldige situatie uit te drukken.
    In Dutch, the subjunctive mood is used to express a wish, desire, possibility, doubt, or hypothetical situation.
    Het werkwoord "zijn" heeft een speciale vorm in de conjunctief.
    The verb "zijn" (to be) has a special form in the subjunctive mood.
    De conjunctief wordt vaak gebruikt in voorwaardelijke zinnen.
    The subjunctive mood is often used in conditional sentences.

Synonyms

[edit]