conisurus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of cōnītor.
Participle
[edit]cōnīsūrus (feminine cōnīsūra, neuter cōnīsūrum); first/second-declension participle
- about to struggle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnīsūrus | cōnīsūra | cōnīsūrum | cōnīsūrī | cōnīsūrae | cōnīsūra | |
| genitive | cōnīsūrī | cōnīsūrae | cōnīsūrī | cōnīsūrōrum | cōnīsūrārum | cōnīsūrōrum | |
| dative | cōnīsūrō | cōnīsūrae | cōnīsūrō | cōnīsūrīs | |||
| accusative | cōnīsūrum | cōnīsūram | cōnīsūrum | cōnīsūrōs | cōnīsūrās | cōnīsūra | |
| ablative | cōnīsūrō | cōnīsūrā | cōnīsūrō | cōnīsūrīs | |||
| vocative | cōnīsūre | cōnīsūra | cōnīsūrum | cōnīsūrī | cōnīsūrae | cōnīsūra | |