Jump to content

confutaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of cōnfūtō

Participle

[edit]

cōnfūtātūrus (feminine cōnfūtātūra, neuter cōnfūtātūrum); first/second-declension participle

  1. about to restrain

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnfūtātūrus cōnfūtātūra cōnfūtātūrum cōnfūtātūrī cōnfūtātūrae cōnfūtātūra
genitive cōnfūtātūrī cōnfūtātūrae cōnfūtātūrī cōnfūtātūrōrum cōnfūtātūrārum cōnfūtātūrōrum
dative cōnfūtātūrō cōnfūtātūrae cōnfūtātūrō cōnfūtātūrīs
accusative cōnfūtātūrum cōnfūtātūram cōnfūtātūrum cōnfūtātūrōs cōnfūtātūrās cōnfūtātūra
ablative cōnfūtātūrō cōnfūtātūrā cōnfūtātūrō cōnfūtātūrīs
vocative cōnfūtātūre cōnfūtātūra cōnfūtātūrum cōnfūtātūrī cōnfūtātūrae cōnfūtātūra