confiscaturus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of confiscō.
Participle
[edit]cōnfiscātūrus (feminine cōnfiscātūra, neuter cōnfiscātūrum); first/second-declension participle
- about to confiscate
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnfiscātūrus | cōnfiscātūra | cōnfiscātūrum | cōnfiscātūrī | cōnfiscātūrae | cōnfiscātūra | |
| genitive | cōnfiscātūrī | cōnfiscātūrae | cōnfiscātūrī | cōnfiscātūrōrum | cōnfiscātūrārum | cōnfiscātūrōrum | |
| dative | cōnfiscātūrō | cōnfiscātūrae | cōnfiscātūrō | cōnfiscātūrīs | |||
| accusative | cōnfiscātūrum | cōnfiscātūram | cōnfiscātūrum | cōnfiscātūrōs | cōnfiscātūrās | cōnfiscātūra | |
| ablative | cōnfiscātūrō | cōnfiscātūrā | cōnfiscātūrō | cōnfiscātūrīs | |||
| vocative | cōnfiscātūre | cōnfiscātūra | cōnfiscātūrum | cōnfiscātūrī | cōnfiscātūrae | cōnfiscātūra | |