condignus
Appearance
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /konˈdiɡ.nus/, [kɔn̪ˈd̪ɪŋnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /konˈdiɲ.ɲus/, [kon̪ˈd̪iɲːus]
Adjective
[edit]condignus (feminine condigna, neuter condignum); first/second-declension adjective
- appropriate, entirely worthy, befitting, wholly deserved, condign
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | condignus | condigna | condignum | condignī | condignae | condigna | |
genitive | condignī | condignae | condignī | condignōrum | condignārum | condignōrum | |
dative | condignō | condignae | condignō | condignīs | |||
accusative | condignum | condignam | condignum | condignōs | condignās | condigna | |
ablative | condignō | condignā | condignō | condignīs | |||
vocative | condigne | condigna | condignum | condignī | condignae | condigna |
Descendants
[edit]References
[edit]- “condignus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- condignus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.