Jump to content

condescensus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of condēscendō

Participle

[edit]

condēscēnsus (feminine condēscēnsa, neuter condēscēnsum); first/second-declension participle

  1. condescended

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative condēscēnsus condēscēnsa condēscēnsum condēscēnsī condēscēnsae condēscēnsa
genitive condēscēnsī condēscēnsae condēscēnsī condēscēnsōrum condēscēnsārum condēscēnsōrum
dative condēscēnsō condēscēnsae condēscēnsō condēscēnsīs
accusative condēscēnsum condēscēnsam condēscēnsum condēscēnsōs condēscēnsās condēscēnsa
ablative condēscēnsō condēscēnsā condēscēnsō condēscēnsīs
vocative condēscēnse condēscēnsa condēscēnsum condēscēnsī condēscēnsae condēscēnsa