Jump to content

conculcaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of conculcō.

Participle

[edit]

conculcātūrus (feminine conculcātūra, neuter conculcātūrum); first/second-declension participle

  1. about to trample

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conculcātūrus conculcātūra conculcātūrum conculcātūrī conculcātūrae conculcātūra
genitive conculcātūrī conculcātūrae conculcātūrī conculcātūrōrum conculcātūrārum conculcātūrōrum
dative conculcātūrō conculcātūrae conculcātūrō conculcātūrīs
accusative conculcātūrum conculcātūram conculcātūrum conculcātūrōs conculcātūrās conculcātūra
ablative conculcātūrō conculcātūrā conculcātūrō conculcātūrīs
vocative conculcātūre conculcātūra conculcātūrum conculcātūrī conculcātūrae conculcātūra