Jump to content

concreditus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of concrēdō.

Participle

[edit]

concrēditus (feminine concrēdita, neuter concrēditum); first/second-declension participle

  1. entrusted, consigned, committed
  2. confided

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative concrēditus concrēdita concrēditum concrēditī concrēditae concrēdita
genitive concrēditī concrēditae concrēditī concrēditōrum concrēditārum concrēditōrum
dative concrēditō concrēditae concrēditō concrēditīs
accusative concrēditum concrēditam concrēditum concrēditōs concrēditās concrēdita
ablative concrēditō concrēditā concrēditō concrēditīs
vocative concrēdite concrēdita concrēditum concrēditī concrēditae concrēdita