Jump to content

concludendus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future passive participle of conclūdō.

Participle

[edit]

conclūdendus (feminine conclūdenda, neuter conclūdendum); first/second-declension participle

  1. which is to be concluded, finished etc.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conclūdendus conclūdenda conclūdendum conclūdendī conclūdendae conclūdenda
genitive conclūdendī conclūdendae conclūdendī conclūdendōrum conclūdendārum conclūdendōrum
dative conclūdendō conclūdendae conclūdendō conclūdendīs
accusative conclūdendum conclūdendam conclūdendum conclūdendōs conclūdendās conclūdenda
ablative conclūdendō conclūdendā conclūdendō conclūdendīs
vocative conclūdende conclūdenda conclūdendum conclūdendī conclūdendae conclūdenda