communiens
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of commūniō.
Participle
[edit]commūniēns (genitive commūnientis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | commūniēns | commūnientēs | commūnientia | ||
genitive | commūnientis | commūnientium | |||
dative | commūnientī | commūnientibus | |||
accusative | commūnientem | commūniēns | commūnientēs commūnientīs |
commūnientia | |
ablative | commūniente commūnientī1 |
commūnientibus | |||
vocative | commūniēns | commūnientēs | commūnientia |
1When used purely as an adjective.