commoniturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of commoneō.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kom.mo.niˈtuː.rus/, [kɔmːɔnɪˈt̪uːrʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kom.mo.niˈtu.rus/, [komːoniˈt̪uːrus]
Participle
[edit]commonitūrus (feminine commonitūra, neuter commonitūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | commonitūrus | commonitūra | commonitūrum | commonitūrī | commonitūrae | commonitūra | |
Genitive | commonitūrī | commonitūrae | commonitūrī | commonitūrōrum | commonitūrārum | commonitūrōrum | |
Dative | commonitūrō | commonitūrō | commonitūrīs | ||||
Accusative | commonitūrum | commonitūram | commonitūrum | commonitūrōs | commonitūrās | commonitūra | |
Ablative | commonitūrō | commonitūrā | commonitūrō | commonitūrīs | |||
Vocative | commonitūre | commonitūra | commonitūrum | commonitūrī | commonitūrae | commonitūra |