Jump to content

commeritus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of commereō.

Participle

[edit]

commeritus (feminine commerita, neuter commeritum); first/second-declension participle

  1. deserved

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative commeritus commerita commeritum commeritī commeritae commerita
genitive commeritī commeritae commeritī commeritōrum commeritārum commeritōrum
dative commeritō commeritae commeritō commeritīs
accusative commeritum commeritam commeritum commeritōs commeritās commerita
ablative commeritō commeritā commeritō commeritīs
vocative commerite commerita commeritum commeritī commeritae commerita