commendaticius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From commendātus +‎ -īcius.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

commendātīcius (feminine commendātīcia, neuter commendātīcium); first/second-declension adjective

  1. commendatory

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative commendātīcius commendātīcia commendātīcium commendātīciī commendātīciae commendātīcia
Genitive commendātīciī commendātīciae commendātīciī commendātīciōrum commendātīciārum commendātīciōrum
Dative commendātīciō commendātīciō commendātīciīs
Accusative commendātīcium commendātīciam commendātīcium commendātīciōs commendātīciās commendātīcia
Ablative commendātīciō commendātīciā commendātīciō commendātīciīs
Vocative commendātīcie commendātīcia commendātīcium commendātīciī commendātīciae commendātīcia
[edit]

References

[edit]
  • commendaticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • commendaticius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • commendaticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.