From Wiktionary, the free dictionary
comh- + cuingigh (“yoke, enjoin”)
comhchuingigh (present analytic comhchuingíonn, future analytic comhchuingeoidh, verbal noun comhchuingiú, past participle comhchuingithe)
- (mathematics, chemistry, biology) conjugate
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
comhchuingím
|
comhchuingíonn tú; comhchuingír†
|
comhchuingíonn sé, sí
|
comhchuingímid; comhchuingíonn muid
|
comhchuingíonn sibh
|
comhchuingíonn siad; comhchuingíd†
|
a chomhchuingíonn; a chomhchuingíos / a gcomhchuingíonn*
|
comhchuingítear
|
past
|
chomhchuingigh mé; chomhchuingíos
|
chomhchuingigh tú; chomhchuingís
|
chomhchuingigh sé, sí
|
chomhchuingíomar; chomhchuingigh muid
|
chomhchuingigh sibh; chomhchuingíobhair
|
chomhchuingigh siad; chomhchuingíodar
|
a chomhchuingigh / ar chomhchuingigh*
|
comhchuingíodh
|
past habitual
|
chomhchuingínn / gcomhchuingínn‡‡
|
chomhchuingíteá / gcomhchuingíteᇇ
|
chomhchuingíodh sé, sí / gcomhchuingíodh sé, s퇇
|
chomhchuingímis; chomhchuingíodh muid / gcomhchuingímis‡‡; gcomhchuingíodh muid‡‡
|
chomhchuingíodh sibh / gcomhchuingíodh sibh‡‡
|
chomhchuingídís; chomhchuingíodh siad / gcomhchuingídís‡‡; gcomhchuingíodh siad‡‡
|
a chomhchuingíodh / a gcomhchuingíodh*
|
chomhchuingítí / gcomhchuingít퇇
|
future
|
comhchuingeoidh mé; comhchuingeod; comhchuingeochaidh mé†
|
comhchuingeoidh tú; comhchuingeoir†; comhchuingeochaidh tú†
|
comhchuingeoidh sé, sí; comhchuingeochaidh sé, sí†
|
comhchuingeoimid; comhchuingeoidh muid; comhchuingeochaimid†; comhchuingeochaidh muid†
|
comhchuingeoidh sibh; comhchuingeochaidh sibh†
|
comhchuingeoidh siad; comhchuingeoid†; comhchuingeochaidh siad†
|
a chomhchuingeoidh; a chomhchuingeos; a chomhchuingeochaidh†; a chomhchuingeochas† / a gcomhchuingeoidh*; a gcomhchuingeochaidh*†
|
comhchuingeofar; comhchuingeochar†
|
conditional
|
chomhchuingeoinn; chomhchuingeochainn† / gcomhchuingeoinn‡‡; gcomhchuingeochainn†‡‡
|
chomhchuingeofá; chomhchuingeochthᆠ/ gcomhchuingeofᇇ; gcomhchuingeochthᆇ‡
|
chomhchuingeodh sé, sí; chomhchuingeochadh sé, sí† / gcomhchuingeodh sé, s퇇; gcomhchuingeochadh sé, s톇‡
|
chomhchuingeoimis; chomhchuingeodh muid; chomhchuingeochaimis†; chomhchuingeochadh muid† / gcomhchuingeoimis‡‡; gcomhchuingeodh muid‡‡; gcomhchuingeochaimis†‡‡; gcomhchuingeochadh muid†‡‡
|
chomhchuingeodh sibh; chomhchuingeochadh sibh† / gcomhchuingeodh sibh‡‡; gcomhchuingeochadh sibh†‡‡
|
chomhchuingeoidís; chomhchuingeodh siad; chomhchuingeochadh siad† / gcomhchuingeoidís‡‡; gcomhchuingeodh siad‡‡; gcomhchuingeochadh siad†‡‡
|
a chomhchuingeodh; a chomhchuingeochadh† / a gcomhchuingeodh*; a gcomhchuingeochadh*†
|
chomhchuingeofaí; chomhchuingeochthaí† / gcomhchuingeofa퇇; gcomhchuingeochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gcomhchuingí mé; go gcomhchuingíod†
|
go gcomhchuingí tú; go gcomhchuingír†
|
go gcomhchuingí sé, sí
|
go gcomhchuingímid; go gcomhchuingí muid
|
go gcomhchuingí sibh
|
go gcomhchuingí siad; go gcomhchuingíd†
|
—
|
go gcomhchuingítear
|
past
|
dá gcomhchuingínn
|
dá gcomhchuingíteá
|
dá gcomhchuingíodh sé, sí
|
dá gcomhchuingímis; dá gcomhchuingíodh muid
|
dá gcomhchuingíodh sibh
|
dá gcomhchuingídís; dá gcomhchuingíodh siad
|
—
|
dá gcomhchuingítí
|
imperative
|
comhchuingím
|
comhchuingigh
|
comhchuingíodh sé, sí
|
comhchuingímis
|
comhchuingígí; comhchuingídh†
|
comhchuingídís
|
—
|
comhchuingítear
|
verbal noun
|
comhchuingiú
|
past participle
|
comhchuingithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.