From Wiktionary, the free dictionary
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
coigistigh (present analytic coigistíonn, future analytic coigisteoidh, verbal noun coigistiú, past participle coigistithe)
- (transitive) confiscate
- Synonym: gabh seilbh ar
verbal noun
|
coigistiú
|
past participle
|
coigistithe
|
tense
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
coigistím
|
coigistíonn tú; coigistír†
|
coigistíonn sé, sí
|
coigistímid; coigistíonn muid
|
coigistíonn sibh
|
coigistíonn siad; coigistíd†
|
a choigistíonn; a choigistíos / a gcoigistíonn*
|
coigistítear
|
past
|
choigistigh mé; choigistíos
|
choigistigh tú; choigistís
|
choigistigh sé, sí
|
choigistíomar; choigistigh muid
|
choigistigh sibh; choigistíobhair
|
choigistigh siad; choigistíodar
|
a choigistigh / ar choigistigh*
|
coigistíodh
|
past habitual
|
choigistínn / gcoigistínn‡‡
|
choigistíteá / gcoigistíteᇇ
|
choigistíodh sé, sí / gcoigistíodh sé, s퇇
|
choigistímis; choigistíodh muid / gcoigistímis‡‡; gcoigistíodh muid‡‡
|
choigistíodh sibh / gcoigistíodh sibh‡‡
|
choigistídís; choigistíodh siad / gcoigistídís‡‡; gcoigistíodh siad‡‡
|
a choigistíodh / a gcoigistíodh*
|
choigistítí / gcoigistít퇇
|
future
|
coigisteoidh mé; coigisteod; coigisteochaidh mé†
|
coigisteoidh tú; coigisteoir†; coigisteochaidh tú†
|
coigisteoidh sé, sí; coigisteochaidh sé, sí†
|
coigisteoimid; coigisteoidh muid; coigisteochaimid†; coigisteochaidh muid†
|
coigisteoidh sibh; coigisteochaidh sibh†
|
coigisteoidh siad; coigisteoid†; coigisteochaidh siad†
|
a choigisteoidh; a choigisteos; a choigisteochaidh†; a choigisteochas† / a gcoigisteoidh*; a gcoigisteochaidh*†
|
coigisteofar; coigisteochar†
|
conditional
|
choigisteoinn; choigisteochainn† / gcoigisteoinn‡‡; gcoigisteochainn†‡‡
|
choigisteofá; choigisteochthᆠ/ gcoigisteofᇇ; gcoigisteochthᆇ‡
|
choigisteodh sé, sí; choigisteochadh sé, sí† / gcoigisteodh sé, s퇇; gcoigisteochadh sé, s톇‡
|
choigisteoimis; choigisteodh muid; choigisteochaimis†; choigisteochadh muid† / gcoigisteoimis‡‡; gcoigisteodh muid‡‡; gcoigisteochaimis†‡‡; gcoigisteochadh muid†‡‡
|
choigisteodh sibh; choigisteochadh sibh† / gcoigisteodh sibh‡‡; gcoigisteochadh sibh†‡‡
|
choigisteoidís; choigisteodh siad; choigisteochadh siad† / gcoigisteoidís‡‡; gcoigisteodh siad‡‡; gcoigisteochadh siad†‡‡
|
a choigisteodh; a choigisteochadh† / a gcoigisteodh*; a gcoigisteochadh*†
|
choigisteofaí; choigisteochthaí† / gcoigisteofa퇇; gcoigisteochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gcoigistí mé; go gcoigistíod†
|
go gcoigistí tú; go gcoigistír†
|
go gcoigistí sé, sí
|
go gcoigistímid; go gcoigistí muid
|
go gcoigistí sibh
|
go gcoigistí siad; go gcoigistíd†
|
—
|
go gcoigistítear
|
past
|
dá gcoigistínn
|
dá gcoigistíteá
|
dá gcoigistíodh sé, sí
|
dá gcoigistímis; dá gcoigistíodh muid
|
dá gcoigistíodh sibh
|
dá gcoigistídís; dá gcoigistíodh siad
|
—
|
dá gcoigistítí
|
imperative
|
–
|
coigistím
|
coigistigh
|
coigistíodh sé, sí
|
coigistímis
|
coigistígí; coigistídh†
|
coigistídís
|
—
|
coigistítear
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “coigistigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- “confiscate”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “coigistigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm