cogitabundus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From cōgitō (“think”) + -bundus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /koː.ɡi.taːˈbun.dus/, [koːɡɪt̪äːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ko.d͡ʒi.taˈbun.dus/, [kod͡ʒit̪äˈbun̪d̪us]
Adjective
[edit]cōgitābundus (feminine cōgitābunda, neuter cōgitābundum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōgitābundus | cōgitābunda | cōgitābundum | cōgitābundī | cōgitābundae | cōgitābunda | |
Genitive | cōgitābundī | cōgitābundae | cōgitābundī | cōgitābundōrum | cōgitābundārum | cōgitābundōrum | |
Dative | cōgitābundō | cōgitābundō | cōgitābundīs | ||||
Accusative | cōgitābundum | cōgitābundam | cōgitābundum | cōgitābundōs | cōgitābundās | cōgitābunda | |
Ablative | cōgitābundō | cōgitābundā | cōgitābundō | cōgitābundīs | |||
Vocative | cōgitābunde | cōgitābunda | cōgitābundum | cōgitābundī | cōgitābundae | cōgitābunda |
Descendants
[edit]- → English: cogitabund
- → Italian: cogitabondo
References
[edit]- “cogitabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cogitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.